یک درصد GDP جهان برای حل بحران های جهانی آب کافیست

به گزارش زیست آنلاین،آمار مربوط به چالش های جهانی آب دلهره آور است: 3 میلیارد نفر امکانات اولیه شستن دست ندارند. یک چهارم جمعیت جهان در کشورهایی زندگی می کنند که تنش آبی بسیار بالایی دارند. بیش از 500 منطقه مرده - مناطقی از اقیانوس بدون اکسیژن کافی برای زنده ماندن بیشتر زندگی دریایی - در اقیانوس ها در اثر ورود فاضلاب تصفیه نشده وجود دارد.

انجام راه حل های برطرف کردن بحران آب در جهان بسیار کمتر از آنچه تصور می کنید هزینه دارد. تحقیقات جدید موسسه جهانی منابع ( WRI ) که به منظور یافتن هزینه های دسترسی به آب پایدار برای آینده انجام شده نشان می دهد که تأمین آب برای کلیه جمعیت جهان تا سال 2030 می تواند با هزینه ای در حدود 1 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی ممکن شود این بدان معنی است که طی سالهای 2015-2030 به ازای هرنفر روزانه، 29 سنت برای هر نفرهزینه شود. محاسبه شاخص های اقتصادی این سرمایه گذاری نشان می دهد که منافع اقتصادی آن بیش از هزینه های آن است. هر دلار سرمایه گذاری شده برای دسترسی به آب و بهداشت به طور متوسط 6.80 دلار منفعت دارد. مطالعات بانک جهانی نشان می دهد که عدم اجرای سیاست های بهبود مدیریت آب می تواند منجر به از دست رفتن 2 تا 10 درصد تولید ناخالص داخلی در مناطق مختلف جهان تا سال 2050 شود.

این مطالعه نشان داد که 75 کشور می توانند با صرف حدود 2 درصد یا کمتر از آن از تولید ناخالص داخلی سالانه خود به مدیریت پایدار آب دست یابند. 70 کشور می توانند با 2 تا 8 درصد از تولید ناخالص داخلی به این نقطه برسند. و 17 کشور برای حل مشکلات آب خود به صرف بیش از 8 درصد از تولید ناخالص داخلی خود نیاز دارند.
برای 75 کشور که نیمی از جمعیت جهان را نشان می دهند، دستیابی به مدیریت پایدار آب به خوبی قابل دسترس است و این مهم با صرف کمتر از 2 درصد تولید ناخالص داخلی انجام خواهد شد. به عنوان مثال، در ایالات متحده، هزینه تخمین زده شده برای مدیریت پایدار آب تنها 0.78درصد از تولید ناخالص داخلی است.
هفده کشور که 10درصد از جمعیت جهان را در خود جای داده اند ، به بیش از 8 درصد از تولید ناخالص داخلی سالانه خود برای تأمین مدیریت پایدار آب نیاز دارند. این امر به دلیل مدیریت و زیرساخت های بسیار ناقص آب و اقتصاد نسبتاً ضعیف است. این کشورها برای حل کامل چالش های آب در مشورهای خود به کمک بانک های توسعه و سایر سازمان های تأمین مالی و توسعه نیاز خواهند داشت.
به عنوان مثال دستیابی به مدیریت پایدار آب در مالی می تواند به بیش از 8 درصد تولید ناخالص داخلی 2030 کشور نیاز دارد. مانند بسیاری از کشورهای جنوب صحرای آفریقا - از جمله اریتره ، زیمبابوه و سیرالئون - ارائه دسترسی به آب آشامیدنی و خدمات بهداشتی بهترین هزینه برای مالی است که 58 درصد کل هزینه ها را تشکیل می دهد.
نکته مهمی که باید بیشتر به آن توجه کرد اینکه، کشورها و دولت ها در سراسر جهان باید به امنیت آب در خارج از مرزهای خود توجه کرده و در آن سرمایه گذاری کنند. بحران های آب می تواند فراتر از مرزهای ملی ایجاد شده و با ایجاد خشکسالی و تنش آبی می توانند به بروز زمینه های درگیری های خشونت آمیز، مهاجرت و بی ثباتی در منطقه منجرشود. در مالی، خشونت در حال حاضر بین کشاورزان و دامداران به دلیل کمبود منابع آب و زمین به طور فزاینده ای در حال تشدید است. کمبود آب می تواند به کشاورزی آسیب برساند و باعث افزایش قیمت محصولات اصلی در سراسر جهان شود. این امر می تواند باعث تغذیه نامناسب، آسیب به اقتصاد جهانی و افزایش امکان درگیری و جنگ شود. به عنوان مثال، خشکسالی های سال 2010 در روسیه، اوکراین، چین و آرژانتین باعث افزایش قیمت گندم شد که به گفته کارشناسان یکی از نیروهای محرک بهار عربی بود.

https://knowledge.unccd.int/publications/new-wri-research-found-it-could-only-cost-1-gdp-solve-global-water-crises

https://zistonline.com/vdcgqn97.ak9wz4prra.html